و خدا شیطان را آفرید

طنزی از زلمی رزمی

خدا شیطان را آفرید و سپس به گناه دوست نداشتن آدم ( ابولبشر) گوشهایش گرفت و از بهشت بیرونش انداخت .
وشیطان در رقابت با خدا پیمان بست تا انتقام از نسل آدم بستاند و به هرجا رود آسوده اش نگذارد.
و آنگاه در استفاده از درخت ممنوعه بر سر( ننه حوا ) کلاه گذاشت و باعث اخراج ابوالبشر از بهشت شد و تا ابدالدهر او را گرفتار کره خاکی ساخت .
و سپس بدنبال او به کره خاکی آمد،
و درجستجوی آدم از دیاری بدیاری و از سرزمینی بسرزمینی مسافرت کرد و سرانجام رسید بولایتی که ازخاکش بجای سبزه، سرهای بریده بر سرنیزه ها سبز شده بود.
و ناگهان چشمش افتیدبموجودات عجیب الخلقه و شریر و بدذاتی که نه از آدمیان بودند و نه زاده شیطان، بلکه شیادان و دغلکاران بی عشق و بی عاطفه ای بودند که با لنگوته و پشم و ریش و کلاه و تنبان و توپ و تفنگ و باروت پاکستانی سوار بر اسپ دیوانه بسوی قدرت میتاختند، با چوب و چماق تکفیر و نعره های تکبیر می کشتند و می بستند،
اسیر میگرفتند و بزنجیر میکشیدند،
کودکان و جوانان و پیرمردان را سرمی بریدند، شکم زنان حامله را با شمشیر می دریدند،
هستی مادی و معنوی آدمیان را می دزدیدند و میچاپیدند و هرآنچه نشانی از آدم و آدمیت بود، به آتش میکشیدند و میسوختاندند .
وشیطان که ازدیدن این صحنه ها موهای بدنش راست شده و دهانش ازحیرت بازمانده بود، ناگهان لشکریان اراذل و خبایث او را غافلگیرساخته دستها و پاهایش را بستند وکشان کشان بپیشگاه رهبرلعنت الله علیه بردند وگفتند که این مرتد درقلمرو ما دعوی ملعونی کند.
و رهبرلعنت الله علیه که مثل هیولای افسانه های قدیمی ازدهانش آتش خارج میشد نعره سرداد وگفت :
توکیستی و تمرد زچه کنی؟ مگر ترس از خدا نداری که بناحق خودت را شیطان جاه میزنی ؟ اگر تو ابلیسی، پس ما کی هستیم و در سفاکی و رذالت و قساوت و بیرحمی از تو چه کم داریم؟
و ابلیس که خودش را بمراتب ناتوان تر از این طایفه خونخوار بدید با عجز و درماندگی جواب داد :
من موجود ذلیل و درمانده ئی بیش نیستم، آمده ام تا این طوق لعنتی را که خلاف استحقاق بنام شیطان بگردنم آویخته اند، بعنوان برگ سبز تحفه درویش بگردن مبارک رهبر که شایسته شأن ومقام اوست بیاویزم و خودم از راهی که آمده ام دوباره برگردم .
و رهبرلعنت الله علیه را از این ترفند خوش آمدو گفت تا چنان شود .
و شد .
والسلام .